No. اسم کتاب اسم مؤلف قرن نوع خط ّ تاریخ کتابت محل کتابت   نام کاتب ملاحظه نمونه ها
۱۲۱ / ف مثنوی معنوی مولوی، جلال الدین محمد بن محمد
زمان تألیف: قرن هفتم هـ. ق.
۷ نستعلیق خوش چهار ستونه چهارشنبه ۲۹ صفر ۱۳۰۵ هـ. ق.     محمد رضی بن میرزا نصرالله تفرشی شعر
این کتاب شامل شش دفتر مثنوی است از صفحه ی ۱ تا ۳ دیباچه، از صفحه ی ۳ تا ۱۲۲ دفتر اول با سرلوح زر و مشکی و بنفش و قرمز...
نویسنده از روی نسخه ی چاپی کتاب را رونویسی کرده
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۲ / ف کشف اللغات و الاصطلاحات عبدالرحیم بن احمد سور بهاری هندی (شیخ المشایخ)
زمان تألیف: قرن دهم هـ. ق.
۱۰ نستعلیق محتملاً قرن سیزدهم هـ. ق.       فرهنگ لغت
نویسنده در صفحه ی ۲ کتاب در سبب تألیف می نویسد: فرزندم «شیخ شهاب» دیوان سید قاسم انوار را نزد پدر می خوابد و به پاره ای لغات و اصطلاحات برخورد که در لغت نامه های دیگر نمی یافتند لذا مؤلف دست به نوشتن این کتاب زده است و لغات و اصطلاحات مشکل را بر آن به حسب حروف تهجی از الف تا ی آورده است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۳ / ف ابواب الجنان (جلد اول) واعظ قزوینی، محمد رفیع بن فتح الله
زمان تألیف: قرن یازدهم هـ. ق.
۱۱ نستعلیق نسبتاً خوش محرم سنه ۱۲۳۴ هـ. ق. واقع بقریه ی رودث؟ از محل فومن   کاظم بن ملا احمد متولی امام زادگان واجب الاحترام... اخلاق - موعظه
(ر.ک: ابواب الجنان ۱۱۳ / ف)
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۴ / ف ترجمه کتاب تاریخ ناپلئون مترجم: محمد رضا تبریزی
تاریخ ترجمه، ۱۲۵۲ هـ. ق.
۱۳ نستعلیق خوش سنه ی ۱۲۶۲ هـ. ق.     محمد ابراهیم حسن الکوهنی التفرشی تاریخ
این کتاب که از زبان فرانسه به انگلیس ترجمه شده بوده به دستور محمد شاه قاجار توسط مترجم از انگلیسی به فارسی برگردانده شده که در شرح وقایع و احوال ناپلئون و کشور فرانسه است و در صفحه ی ۷۷۵ وصیت نامه ی ناپلئون آمده اشت. مترجم یکی از پنج نفر شاگردانی است که عباس میرزا نایب السلطنه به انگلیس فرستاد و او در آنجا درس مهندسی خواند و در بین رجال به میرزا رضای مهندس باشی تبریزی مشهور است. او طرح ساختن دارالفنون را به امیرکبیر داد.
کتاب نسخه را بدستور کسی نوشته بوده، ولی نام آن شخص را در نسخه به ظاهر پاک کرده اند به جای آن نجفقلی بیگ آمده.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۵ / ف صورت جمع و خرج سال ۱۳۰۶ هـ. ق.   ۱۴ نستعلیق شکسته، اداد و ارقام به سیاق رجب المرجب سنه ی ۱۳۰۷ هـ. ق.       اداری - مالیه
این کتاب، شرح بودجه ی سال ۱۳۰۶ هـ. ق. تحریر شده و به عرض ناصرالدین شاه رسیده است. مطالب آن از طریق مستوفیان متعدد که بالای کار هر یک با عنوان: «تعلق به گوشه ای از این کشور فراهم آمده است». مهر و خط ناصرالدین شاه در صفحه ی ۱ در داخل طلااندازی است و بنابر نوشته  به خط ناصرالدین شاه در مدح اسن بودجه یا صورت جمع و خرج چنین آمده «در نهایت خوب و حظاقت (=حذاقت) داده و از عهده برآمدند»، بالای مهر نوشته «بسمه تعالی شأنه العزیز» طلااندازی شده، نوشته روی مهر چنین است: الملک لله تعالی- تا که دست ناصرالدین خاتم شاهی گرفت.
صیت داد و معدلت از ماه تا ماهی گرفت
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۶ / ف ترجمه ی زهرالربیع از: جزایری شوشتری، نعمت الله  بن عبدالله
زمان تألیف: قرن دوازدهم هـ. ق.
مترجم: جزایری شوشتری، نورالدین محمد بن نعمت الله
زمان ترجمه: قرن سیزدهم هـ. ق.
۱۲ نستعلیق شکسته، دو قلم جمعه ۱۹ جمادی الثانی ۱۲۳۱ هـ. ق.       لطائف
این کتاب ترجمه ی جلد اول زهرالربیع است که توسط یکی از نوادگان مؤلف به فارسی ترجمه و به نام شاهزاده محمد علی میرزا (قاجار) و محمد صالح خان مشهور به آقاجانی خان مکری، بیگلربیگی صفحه (خوزستان) مزیّن گردیده و به قول مترجم این کتاب مشتمل بر بسیاری فواید لطیفه و حل احادیث مشکل به حدی که از مجلد دوم مغنی بلکه اکثر ظرائف مجلد دوم همان مجلد اول است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۷ / ف برهان قاطع برهان، محمد بن خلف تبریزی
زمان تألیف: قرن یازدهم هـ. ق.
۱۱ نستعلیق نسبتاً خوش بیستم ذیحجة الحرام ۱۲۴۵ هـ. ق.     اسماعیل بن حسن الاصفهانی فرهنگ فارسی
(ر.ک: به برهان قاطع ۱۱۷ / ف)
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۸ / ف صفوة الصفا ابن بزار، توکل بن اسماعیل
زمان تألیف: قرن هشتم هـ. ق.
۸ نسخ نسبتاً خوش قدیمی محتملاً قرن نهم هـ. ق.       عرفان - شرح حال
کتابی است در شرح حال و نسب و سخنان و فرزندان شیخ صفی الدین اردبیلی و شامل یک مقدمه  و دوازده باب و یک خاتمه و هر یک از مقدمه و ابواب و خاتمه ی آن خود به فصولی چند تقسیم می شود که شامل حال شیخ صفی و تبارش است. در این نسخه بر اثر افتادگی مقدمه باب اوّل آن از صفحه ی ۶ آغاز می شود.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۲۹ / ف صفوة الصفا ابن بزار، توکل بن اسماعیل
زمان تألیف: قرن هشتم هـ. ق.
۸ نستعلیق خوش محتملاً قرن دوازدهم هـ. ق.       عرفان - شرح حال
(ر.ک: صفوة الصفا ۱۲۸ / ف در این فهرست). این نسخه بر اثر صحافی ناموزون بر هم خورده است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۰ / ف       نسخ و نستعلیق روز ۲۸ ذی الحجة ۱۳۵۳ هـ. ق.       مطالب گوناگون (1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۰ / ف -۱ تذکرة الائمة مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی
زمان تألیف: قرن دوازدهم هـ. ق.
۱۲           دینی
نویسنده می گوید: مقصد اصلی از تحریر این کتاب «اثبات امامت و فضیلت و بزرگواری ائمه ی معصومین صلواة [الله] و سلامه علیهم احمعین است که از کتب معتبره ی اهل اسلام از تواریخ و از کتب براهمه ی هندوان و حکمای یونان و ملل باطله استخراج شده است».
۱۳۰ / ف -۲ گزیده ی حدیقة الشیعة مقدس اردبیلی، احمد بن محمد
زمان تألیف: قرن دهم هـ. ق.
۱۰           دینی
این کتاب به طور اجمال به بیان طوایف و فرق مختلف صوفیه پرداخته و در رد و ذم آنها تا آنجا که توانسته کوشیده است.
۱۳۱ / ف ابواب الجنان (جلد اول) واعظ قزوینی، محمد رفیع بن فتح الله
زمان تألیف: قرن یازدهم هـ. ق.
۱۱ دو قلم، از صفحه (۱ تا ۲۲۳) نستعلیق نسبتاً درشت و از صفحه (۲۲۴ تا ۵۲۲) شکسته نستعلیق یکشنبه چهاردهم جمادی الثانیه ۱۲۸۵ هـ. ق.     علی بن محمد رضاخان الشهیر به باباخان بیگ اخلاق - موعظه
(ر.ک: به ابواب الجنان ۱۱۳ / ف در این فهرست).
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۲ / ف تجزیة الامصار و تزجیة الاعصار (تاریخ وصّاف جلد چهارم) وصّاف الحضرة، عبدالله بن فضل الله
زمان تألیف: قرن هشتم هـ. ق.
۸ نسخ نسبتاً خوش ذیحجه ی ۱۰۲۲ هـ. ق.       تاریخ - مغول
این نسخه جلد چهارم از مجلدات تاریخ وصاف است که شامل حوادث دوران سلطان غازان خان و سلطنت سلطان محمد خدابنده و حوادث و وقایع اوایل قرن هشتم هـ. ق. است.
کاغذ: بخارایی
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۳ / ف دیوان مسعود سعد سلمان مسعود سعد سلمان
زمان تألیف: قرن ششم هـ. ق.
۶ نستعلیق شکسته خوش محتملاً قرن سیزدهم هـ. ق.       شعر
این کتاب شامل قصاید از صفحه ی ۱ تا ۳۶۳ مرتب شده بر حسب حروف تهجی آخر قوافی در متن و حاشیخ می آید از صفحه ی ۳۶۳ ترکیب بند و ترجیع بند، غزلیات و رباعیات و مثنوی مسعود سعد سلمان بدون رعایت ترتیب حروف تهجی آخر قوافی آمده است.
در صفحه ی آخر اعتمادالدوله یادداشت کرده که این کتاب متعلق به مرحوم اعتضادالدوله عین الملک خان سالار دولت علیه ی ایران بوده و اینک مالِ من است و نمیدانم خط کدامیک از خوشنویسان بوده است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۴ / ف دیوان شمس تبریزی مولوی، جلال الدین محمد بن محمد
زمان تألیف: قرن هفتم هـ. ق.
۷ شکسته نستعلیق ریز محتملاً سده ی دوازدهم هـ. ق.       شعر
این کتاب شامل قصاید و غزلیات مولوی است که قصاید آن با رعایت حروف تهجی آخر قوافی آمده و در حواشی رباعیات قرار گرفته است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۵ / ف تاریخ طبرستان و رویان و مازندران مرعشی، ظهیرالدین بن نصیرالدین
زمان تألیف: قرن نهم هـ. ق.
۹ نستعلیق شکسته روز ۲۴ جمادی الاول ۱۲۷۵ هـ. ق.       تاریخ
این کتاب به تواریخ محلی طبرستان و رویان و مازندران و خاندانهایی که در آن حکومت کرده این پرداخته و تألیف آن در سال ۸۸۱ هـ. ق. به عمل آمده و متمم متاحثی است که در تاریخ طبرستان ابن اسفندیار آمده و دارای یک مقدمه است در فواید علم تاریخ و چند فصل در تاریخ نقاط مورد بحث که مطالب مقدمه ی آن به اقسامی چند تقسیم می شود.
بنابه یادداشتهای تحریر شده در سال ۱۲۷۸ هـ. ق. که در ابتدا و انتهای کتاب آمده این نسخه متعلق به رضاقلی خان هدایت بوده.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۶ / ف اکبرنامه علامی، ابوالفضل بن مبارک
زمان تألیف: قرن یازدهم هـ. ق.
۱۱ نستعلیق محتملاً قرن دوازدهم هـ. ق.       تاریخ
این نسخه که از آغاز و انجام افتادگی دارد به تاریخ هند و سلسله ی گورکانیان هند پرداخته است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۳۷ / ف عالم آرای عباسی اسکندر بیگ منشی ترکمن
زمان تألیف: قرن یازدهم هـ. ق.
۱۱ نستعلیق خوش جمادی الثانیه ۱۰۶۰ هـ. ق.     احمد بن محمد موسوی حسینی تاریخ
تاریخ عالم آرای عباسی مشتمل بر حوادث ایام سلطنت شاه عباس اول صفوی است که به وسیله ی منشی او اسکندر بیگ ترکمن تحریر یافته و چنانکه خود او می گوید کتاب را در دو مقصد فراهم آورده، مقصد اول: از روزگار جلوس شاه عباس شروع می شود و تا سال سی ام سلطنت او می آید و مقصد دوم: «از آغاز قرن دوم که به زمان حضرت صاحب الامر متصل باد وقایع و روایات عجیبه ی روزگار این پادشاه تعلق دارد و آغاز قرن دوم به قول از سنه ی ییلان ترکی طمابق ست و عشرین و الف سال سی و یکم سلطنت ابد پیوند» شاه عباس صفوی است. در این نسخه همه ی مطالب عالم آرا نیامده بلکه قسمت اول آن وقایع سال ۱۰۱۵ هـ. ق. تا سال ۱۰۳۰ هـ. ق. را  در بر می گیرد، یعنی از صفحه ی ۱ تا ۱۳۱ و از صفحه ی ۱۳۳ تا آخر نسخه شامل وقایع از سال سی و یکم مطالب بقیه ی کتاب عالم آرا است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)
۱۳۸ / ف لیای و مجنون نظامی، الیاس بن یوسف
زمان تألیف: قرن هتفم هـ. ق.
۷ نستعلیق بسیار خوش قرن یازدهم هـ. ق.     میر عماد حسنی شعر
این نسخه ی بسیار نفیس لیلی و مجنون نظامی است و از جهت نفاست نسخه مطالب آن به ترتیب زیر آمده است: از صفحه ی ۱ تا ۴ دیباچه، از اواخر صفحه ی ۴ تا آخر صفحه ی ۵ «فی النعت النبی صلوات الله و سلامه علیه»؛ از صفحه ی ۵ تا اواسط صفحه ی ۱۲ «صفت معراج حضرت پیغمبر صلی الله و آله و سلم»...
در ظهر صفحه ی آخر به قلم ابوعلی محمد قدسی حسینی شیرازی مطالبی در محاسن این کتاب آمده و او نیز تأیید کرده که این کتاب خط میر عماد است و همچنین علی تقی نامی تصدیق بر کتابت این نسخه به خط میر عماد نموده است.
کاغذ: متن و حاشیه بخارایی و فرنگی
(1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)(8)(9)(10)
(11)(12)(13)(14)(15)(16)(17)
(18)(19)(20)(21)(22)
۱۳۹ / ف       نسخ و نستعلیق محتملاً قرن یازدهم هـ. ق.       مطالب گوناگون پزشکی (1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)
۱۳۹ / ف -۱ رساله در خواص میوه ها و سبزها و معدنیات               پزشکی
این رساله که آغاز آن افتاده است در خواص میوه ها و سبزها است و خواص هر یک بر حسب قول ائمه ی دینی بیان می شود میوه ها مشروح در آن عبادتند از: فالوذج، رما، سفرجل، تفّاج، عنب، کمثری (گلابی = امرود)، اجاص (آلو)، عناب، غبیراء، دبا (کدو)، کراث، بادزوج، فرفخ، جرجیر، کرفس، سداب، سلق (چغندر)، شلجم، فجل، بصل، خس، بادمجان، جرز،  بطیخ، غثاء، شونین (سیاه دانه)، تمر، حرمل، ماش، حلبه، نانخواه، حمص، عدس، سنا- برزالقطونا، ملح، خل، مری، زیت، سعتر، سعد، اشنان، سویق، لحم، جبن، طلع.
۱۳۹ / ف -۲ ترجمه ی طب الرضا مترجم: محمد قاسم بن حکیم
(اهدا به شاه عباس صفوی)
            پزشکی
مترجم می گوید چون کتاب طب الرضا منسوب به حضرت ثامن الائمه در خواص داروها و تدبیر حفظ بدن از امراض است لذا بر آن شدم که در عهد این شاهنشاه صفوی به ترجمه ی فارسی آن پردازم پس این ترجمه را پرداختم. مطالبی که در این نسخه آمده است تحت فصل با مرکب قرمز می آید که فصول آن به این شرح است: فصل در اینکه هر دردی را دارویی است،  فصل در اینکه ابدان مانند مزارع اند که در حفظ و نگاهداشت آن باید کوشید؛ فصل در حجامت، فصل در کاربرد نوره...
۱۴۰ / ف عالم آرای عباسی اسکندر بیک منشی ترکمان
زمان تألیف: قرن یازدهم هـ. ق.
۱۱ نستعلیق         تاریخ
(ر.ک: عالم آرای عباسی شماره ۱۳۷ / ف)
کاغذ: بخرایی
(1)(2)(3)(4)(5)(6)
۱۴۱ / ف شاهنامه فردوسی ابوالقاسم فردوسی
زمان تألیف: پنجم هـ. ق.
۵ نستعلیق روز ۲۳ رمضان ۹۳۴ هـ. ق.     نورالدین فضل الحق بن لطف الله حسینی شعر
این شاهنامه از صفحه یک تا صفحه ی نه دارای شاهنامه ی ابو منصوری به نثر می باشد و از صفحه ۱۱ شاهنامه شروع می گردد. شاهنماه ی ابومنصور درین نسخه ناتمام است.
(1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)